Aleksander Radica, komendant Harcerskiego Hufca „Wołyń” Harcerstwa Polskiego na Ukrainie, współzałożyciel Kulturalno-Oświatowego Centrum im. Tadeusza Czackiego, a zawodowo – nauczyciel historii. Pochodzi ze Zdołbunowa obwodu rówieńskiego. Jest mocno związany z miastem rodzinnym. To tu prowadzi działalność harcerską i kulturalną w środowisku polskim. Stąd się wywodzą jego korzenie oraz zamiłowanie do polskości
„Moja pierwsza styczność z Polską to styczność z kościołem katolickim. Jeszcze za czasów Związku Radzieckiego moja mama przekazała mi tę polskość i wiarę katolicką. Zamiast tego, żeby siedzieć w niedzielę przed telewizorem i coś tam oglądać, o 4 nad ranem była pobudka i jechaliśmy do kościoła, który w tamte lata jako jedyny w tych okolicach był otwarty w Sławucie. To około 200 kilometrów od Zdołbunowa. Co niedzieli wstawaliśmy, wyjeżdżaliśmy, brałem udział we Mszy Świętej jako młody ministrant”
W 1991 roku został otwarty kościół w Zdołbunowie. Aleksander Radica aktywnie uczestniczył w życiu wspólnoty parafialnej. Później, po służbie wojskowej, otrzymał zaproszenie do udziału w kursie instruktorów drużynowych we Lwowie. Tak zaczęła się jego przygoda z harcerstwem.
„Poznałem tam harcerstwo, poznałem patriotyczność. Dla mnie harcerstwo stało się drogą życia. Jak rozmawiasz ze starszymi harcerzami, którzy mają po 70-80 lat, oni dają przykład, cały czas widzisz w ich oczach ten ogień harcerski, który przekazują młodemu pokoleniu. W harcerstwie wychowują się liderzy, ale harcerstwo nie jest jakąś nauką szkolną, ono uczy żyć”
Dzięki naszemu Współrozmówcy ogień harcerski trafił również do Zdołbunowa. Ruch harcerski na tych terenach z latami się rozrastał. Obecnie środowisko harcerskie w Zdołbunowie liczy około 80 osób, od najmłodszych zuchów po najstarszych wędrowników. Społeczność harcerska ze Zdołbunowa jest jedną z trzech, należących do Hufca „Wołyń”.
„Pierwsze środowisko to jest Kostopol, tam zaczęło się harcerstwo na Wołyniu. W 1998 roku, o ile pamiętam, w Krostopolu była założona pierwsza drużyna. Stąd zaczęła się rozchodzić iskra harcerska po terenach Wołynia. Jest również środowisko rówieńskie. Obecnie w każdym ze środowisk działa po kilka drużyn, gromad zuchowych i patroli wędrowniczych”
Dla Aleksandra Radicy ważnym jest przekazywanie tradycji harcerskiej kolejnemu pokoleniu. Jak podkreśla, wiele znanych ludzi, polityków czy działaczy społecznych wywodzi się właśnie z harcerstwa. Przeszli tę szkołę życia i nauczyli się prowadzić za sobą innych.
„My, Polacy, mamy bardzo fajne przykłady wśród osób wywodzących się harcerstwa. To szkoła liderów. Harcerstwo uczy młodych ludzi patriotyzmu, kultury, języka polskiego, ale nie tylko, bo też można się nauczyć języka migowego, szyć, zrobić sobie jakieś jedzenie, pościelić łóżko i wielu, wielu innych rzeczy, które później w życiu się przydają”
Poza działalnością w środowisku harcerskim nasz Współrozmówca pracuje też na rzecz rozwoju i podtrzymania języka polskiego i kultury w Zdołbunowie i okolicach. Między innymi w tym celu założył Kulturalno-Oświatowe Centrum im. Tadeusza Czackiego, gdzie są prowadzone zajęcia z historii Polski, polskiej kultury i tradycji.
„Na tych terenach od lat było przenikanie kultur. Obok siebie mieszkali wszyscy, i Żydzi, i Czesi, i Polacy, i Ukraińcy, i Rosjanie. Podoba mi się ta wielokulturowość i ta historia Kresów. Jaka by ona nie była trudna, czasem z krwią, z łzami, ale czasem z uśmiechem. To historia mojej ojczystej ziemi”
W każdej z miejscowości Ukrainy środowisko polskie nieco się różni. Gdzieś działania organizacji skupiają się na nauce języka polskiego, gdzieś na kultywowaniu kultury i tradycji. Mimo różnorodności te środowiska tworzą polską wspólnotę poza granicami Polski, na terenach swoich małych Ojczyzn, poprzez co budują wielokulturowe społeczeństwo państwa swojego zamieszkania. Działalność Aleksandra Radicy i Hufca „Wołyń” jest skupiona przede wszystkim na zachowaniu tradycji harcerskiej i wzmocnieniu postaw patriotycznych wśród następnych pokoleń Polaków i osób polskiego pochodzenia na Wołyniu.